Op dinsdag 15 maart vond bij de Vereniging voor Arts en Auto (VvAA) in Utrecht het symposium / boekpresentatie HART voor de GGZ plaats. Aan de vele hartverwarmende reacties te merken voldoet de roep om weer met passie en vanuit compassie te gaan werken aan een behoefte. De laatste jaren gaat er in de zorg teveel aandacht uit naar de bedrijfsvoering. Bezuinigingen zijn belangrijk, natuurlijk, de zorg moet ook in de toekomst betaalbaar blijven willen we überhaupt zorg kunnen blijven bieden. Maar daarnaast willen we ook terug naar de essentie van zorg, naar compassie, en weer vanuit het hart werken, aldus de organisatoren (VvAA, de Tijdstroom en Compassion for Care).

Dagvoorzitter Salmaan Sana, medeoprichter van Compassion for Care, zorgt vanaf de start voor een inspirerende en informele sfeer. Initiatiefneemster Remke van Staveren, psychiater, bijt de spits af met: ‘Verbeter de ggz, begin met jezelf’. Sociaal psychiatrisch verpleegkundige met ‘ 20 jaar straatervaring’  Rokus Loopik vertelt vervolgens vol vuur over zijn diverse ‘empowering’ projecten: Housing First, Learning Experiences en the Living Museum. Daarna een kort video boodschap van hoogleraar Jim van Os over de Nieuwe GGZ. Nanette Waterhout maakt diepe indruk met haar persoonlijk herstelverhaal. Zangeressen Nina, Jennie en Eline zorgen voor een prachtige en vrolijke noot.

Na de pauze eerst een video intermezzo over het beruchte interview in de Volkskrant met Masja Schakenbos: Tjak, tjak, volgende patiënt: de ondergang van de ggz. Directeur bij GGNet Mirjam Schleijpen spreekt over: ‘In het hart is in het oog: missie in de praktijk!’ Allemaal mooi en aardig een visie en missie ‘vanuit het hart’ , maar wat komt daarvan terecht? Veel, zo blijkt. ‘Geluks’ hoogleraar Ernst Bohlmeijer laat het publiek met een oefening aan de lijve ervaren wat de kracht van zelfcompassie en compassie kan zijn. Tot slot mag Allard, patiënt bij GGNet, uit handen van auteur Remke van Staveren het eerste exemplaar van het boek HART voor de GGZ in ontvangst nemen. Allard’ s indrukwekkende betoog voor persoonlijke diagnostiek en meer aandacht voor de mens is de klapper van de avond.

De sprekers hebben ons stuk voor stuk vanuit hun eigen perspectief, maar vooral ook hun persoonlijke ervaring, laten zien hoe we weer meer vanuit het hart zouden kunnen gaan werken. Rode draad is vooral om meer gebruik maken van de doorleefde kennis van ervaringsdeskundigen. Ronduit uniek aan dit symposium was de aanwezigheid van een groot aantal cliënten, ervaringsdeskundigen en familieleden. De mensen, kortom, om wie het gaat. Patients- included! Dit danken we aan de vele VIP-kaarten van sympathiserende ggz-instellingen en de vereniging Samen Sterk zonder Stigma. Top! Al met al een geslaagd symposium dat om een vervolg in de praktijk vraagt. Want compassie is een werkwoord, compassie moet je doen.