Aanstormend talent

19 augustus 2014

Introductietijd. In een studentenstad als Nijmegen kan ik er deze dagen niet omheen. Overal clubjes frisgroene studenten, op kennismakingstocht in de stad en naar elkaar. De bekende taferelen met gênante opdrachten en plein public, sportactiviteiten, drink-, muziek- en dansplezier. Tegelijkertijd het typerende straatbeeld in mijn wijk: auto’s met aanhangers, volgepakt met huisraad voor de nog-net-op-tijd bemachtigde studentenkamer. Ik zie menig ouderpaar met een mengeling van trots en ongeloof hun jongvolwassen kroost helpen verhuizen. Het begin van een nieuwe levensfase.

Onder hen natuurlijk ook veel aankomende geneeskundestudenten. Met hun dromen, wensen en idealen over een leven als dokter. De stress van het eindexamen achter de rug, voldoende hoge cijfers gehaald, ingeloot, the lucky ones. Niets heerlijker dan starten met studeren. Dé tijd om het leven te gaan ontdekken in zoveel mogelijk facetten, in een nieuwe stad, met nieuwe mensen. Leren op eigen benen te staan en tegelijkertijd de basis leggen voor je latere loopbaan.

Volle bloei

Ik fiets op dit moment namelijk niet alleen door m’n stad met de vooraanstaande wetenschappers en invloedrijke politici van straks, maar ook met m’n toekomstige behandelaars. Tegen de tijd dat ik bij het ‘cohort’ van 70+-ers hoor zijn hun carrières tot volle bloei gekomen en zetten zij technieken, methoden en protocollen in waarvan we nu het bestaan nog niet eens vermoeden. Nu begrijp ik wat ik sinds deze week weer opsnuif in de stad: de geur van ongekende mogelijkheden!

Twijfels

Want wat nu gelukkig nog niet speelt, is dat deze studenten straks mogelijk een hele tijd in de wacht zitten voordat ze als coassistent kunnen beginnen. Onlangs berichtte Arts in Spe dat die wachttijd aan sommige universiteiten zelfs kan oplopen tot  een jaar. En wat ook nog niet aan de orde is…zijn de mogelijke twijfels die opkomen gaandeweg de studie geneeskunde. Is dit wel echt wat je wilt: dokter worden? Welke specialisatie past eigenlijk het beste? En kun je met deze opleiding later ook nog ander werk gaan doen? Vragen waar Stichting Mastering Me geneeskundestudenten zo nodig graag een helpende hand bij biedt. Een organisatie voor en door jonge artsen, die graag bewust en weloverwogen de juiste koers voor hun toekomst willen kiezen. Een mooi initiatief!

Artseneed

Voor de startende geneeskundestudenten in Nijmegen roept de toekomstige plicht, te beginnen met hoorcolleges, snijzaalpractica en werkgroepen. De artseneed ligt in het verschiet. Maar uiteindelijk niet voor ieder van hen. Misschien ook niet voor altijd. En in elk geval nú nog even niet, getuige dit filmpje met ongecensureerde opnames van het Nijmeegse programma ‘Campus in Beeld’, dat ik vond op YouTube. ‘It’s party time…!’

Dit blog is eerder verschenen op Mednet

Over Angèle van de Ven

TEKEN HET CHARTER VAN COMPASSION FOR CARE

Teken nu

Momenteel hebben mensen het charter getekend